-
1 wylot
znać na wylot in- und auswendig kennen, wie seine eigene Westentasche kennen -
2 wylot
-
3 Haus
Haus [haʊs, Pl: 'hɔyzɐ] <-es, Häuser> nt1) (Wohn\Haus) dom mins \Haus gehen/kommen wchodzić [ perf wejść] do domuaus dem \Haus gehen wychodzić [ perf wyjść] z domujdn nach \Hause bringen zabrać kogoś do domubei ihr zu \Hause u niej w domuzu \Hause ist es doch am schönsten! wszędzie dobrze, ale w domu najlepiej!das ganze \Haus wszyscy domownicy mPldie Dame des \Hauses pani domu, gospodynidie Tochter des \Hauses córka gospodarzyaus gutem \Hause z dobrego domudas \Haus Habsburg dynastia f Habsburgówim \Hause sein być członkiem koncernuaußer \Haus[e] sein być poza firmą5) (Schnecken\Haus) skorupa fna, altes \Haus! ( fam) no, stary druhu!volles \Haus wypełniona po brzegi widownia fdas Hohe \Haus parlament m9) das europäische \Haus wspólna Europadas Weiße \Haus Biały Domsich [bei jdm] wie zu \Hause fühlen czuć się [u kogoś] jak u siebie w domuin Posen zu \Hause sein znać Poznań na wylot
См. также в других словарях:
znać coś/kogoś na wylot — Znać się na czymś bardzo dobrze. To understand something or someone very well … Słownik Polskiego slangu
wylot — m IV, D. u, Ms. wylotocie; lm M. y 1. «otwór, kanał, rura itp., przez które się coś wydostaje, wylatuje na zewnątrz; koniec arterii komunikacyjnej, kanału, rury itp.; wyjście, ujście» Wylot tunelu. Wylot alei, ulicy. Wylot lufy karabinu. 2.… … Słownik języka polskiego
znać — ndk I, znam, znasz, znają, znaj, znał, znany 1. «mieć pewien zasób wiadomości o kimś, o czymś, mieć wyobrażenie, wyrobione przez doświadczenie, pojęcie o kimś, o czymś; móc stwierdzić tożsamość kogoś, czegoś» Znać czyjeś nazwisko, pochodzenie,… … Słownik języka polskiego
na wylot — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} na przestrzał, na wskroś, przechodząc przez coś całkiem na drugą stronę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przebić szpilką karton na wylot. Kula przeszła przez… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szeląg — m III, D. a, B.=M. (czasem B.=D.), N. szeląggiem; lm M. i 1. «moneta wartości 1/3 grosza bita w Polsce od połowy XVI w.; w XVII i XVIII w.: drobna, miedziana moneta zdawkowa różnej wartości (zależnie od czasu), bita masowo» ◊ Nie mieć złamanego… … Słownik języka polskiego
siedzieć — ndk VIIa, siedziećdzę, siedziećdzisz, siedziećdział, siedziećdzieli 1. «znajdować się w pozycji, w której ciało załamane w biodrach spoczywa całym ciężarem na pośladkach, a nogi są zwykle zgięte w kolanach; o zwierzętach: spoczywać całym ciężarem … Słownik języka polskiego
